جان مریم چشماتو بازکن
سری بالا کن
در اومد خورشید
شد هوا سپید
وقت اون رسید
که بریم به صحرا
آی نازنین مریم
جان مریم چشماتوبازکن
من صدا کن
بشیم روونه
بریم از خونه
شونه به شونه
به یاد اون روزها
وای نازنین مریم
باز دوباره صبح شد
من هنوز بیدارم
کاش می خوابیدم
تو رو خواب می دیدم
خوشه غم
توی دلم
زد جوونه٬ دونه به دونه
دل نمی دونه چه کنه
با این غم
وای نازنین مریم
بیا رسید وقت درو
مال منی ٬ از پیشم نرو
بیا سرکارمون بریم
درو کنیم گندما رو
نازنین مریم
ماندگاریه این آهنگ نشون میده که شعر و موسیقی این ترانه از چه جنسیه. کاش خوشه غم توی دل هچ کس هیچ وقت جوونه نزنه.
2 comments:
این آهنگهای قدیمی محشرن. من این آهنگ رو دوست دارم و اونی که می‌گه...آه ای صبا چون تو مدحوشم من...خود فراموشم من...خانه بر دوشم من...خانه بر دوش. هر چی این آهنگهای امروزی فردا نشده دل آدم رو می‌زنه این قدیمیها رو آدم هر وقت می‌شنوه مثل دفعه اولیه که شنیده.
من این آهنگ رو که می‌شنوم یاد یه کی می‌افتم که خیلی خیلی دوستش دارم. مرسی
Post a Comment